Τετάρτη 29 Απριλίου 2015

Σχετικά με την ψηφοφορία στη Βουλή για την Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου

Ανακοίνωση του Κόκκινου Δικτύου.
1. Σχε­τι­κά με την υπερ­ψή­φι­ση της νο­μο­θε­τι­κής ρύθ­μι­σης για τη δέ­σμευ­ση των απο­θε­μα­τι­κών φο­ρέ­ων του ευ­ρύ­τε­ρου δη­μό­σιου τομέα, έχου­με να πα­ρα­τη­ρή­σου­με τα εξής:
α. Αυτή τη στιγ­μή ήταν ο μο­να­δι­κός τρό­πος για να πλη­ρω­θούν μι­σθοί και συ­ντά­ξεις δη­μο­σί­ων υπαλ­λή­λων στα τέλη Απρι­λί­ου - αρχές Μαϊου, με δε­δο­μέ­νο ότι η κυ­βέρ­νη­ση εξά­ντλη­σε τα ρευ­στά δια­θέ­σι­μα του προ­ϋ­πο­λο­γι­σμού αλλά και φο­ρέ­ων του ευ­ρύ­τε­ρου δη­μό­σιου τομέα για να απο­πλη­ρώ­σει τα το­κο­χρε­ο­λύ­σια του κρα­τι­κού χρέ­ους.
β. Δεν έπρε­πε  να δώ­σου­με τον πα­ρα­μι­κρό "χώρο" στις μνη­μο­νια­κές δυ­νά­μεις (ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - Πο­τά­μι), των οποί­ων η κρι­τι­κή στην ΠΝΠ είναι υπο­κρι­τι­κή και οι οποί­ες πιέ­ζουν ευ­θέ­ως στην κα­τεύ­θυν­ση της εσω­τε­ρι­κής στά­σης πλη­ρω­μών σε μι­σθούς και συ­ντά­ξεις, ενώ ου­δό­λως δια­μαρ­τυ­ρή­θη­καν μέχρι σή­με­ρα που η κυ­βέρ­νη­ση πλή­ρω­νε με τα ίδια δια­θέ­σι­μα τα το­κο­χρε­ο­λύ­σια του κρα­τι­κού χρέ­ους. Με την πο­λι­τι­κή τους απο­δει­κνύ­ουν ότι βά­ζουν τα "δι­καιώ­μα­τα" των δα­νει­στών πάνω από τους μι­σθούς και τις συ­ντά­ξεις. Δεν κι­νη­το­ποιού­νται ούτε για τα δια­θέ­σι­μα των φο­ρέ­ων ούτε για τους μι­σθούς και τις συ­ντά­ξεις, αλλά για τα "δι­καιώ­μα­τα" των δα­νει­στών.    
2. Κα­λού­με την κυ­βέρ­νη­ση να ανα­θε­ω­ρή­σει άμεσα την επι­λο­γή της να εξα­ντλεί τα ρευ­στά δια­θέ­σι­μα του ευ­ρύ­τε­ρου δη­μό­σιου τομέα για την πλη­ρω­μή το­κο­χρε­ο­λυ­σί­ων. Πρέ­πει να αντι­στρέ­ψου­με τον εκ­βια­σμό των δα­νει­στών προ­χω­ρώ­ντας σε παύση πλη­ρω­μών στα το­κο­χρε­ο­λύ­σια του κρα­τι­κού χρέ­ους. Είναι η μόνη, "νό­μι­μη" και απο­τε­λε­σμα­τι­κή άμυνα στους εκ­βια­σμούς των δα­νει­στών και στην κι­νη­το­ποί­η­ση των ντό­πιων, μνη­μο­νια­κών δυ­νά­με­ων και συμ­μά­χων τους, που χρη­σι­μο­ποιούν τη χρη­μα­το­δο­τι­κή ασφυ­ξία σαν όπλο για να μας υπο­χρε­ώ­σουν να βά­λου­με την υπο­γρα­φή μας σε νέα μνη­μό­νια.
Η εξά­ντλη­ση των ρευ­στών δια­θε­σί­μων για να πλη­ρώ­νου­με αυ­τούς που μας εκ­βιά­ζουν, τους απο­θρα­σύ­νει, εξα­σθε­νί­ζει τη θέση μας, υπο­σκά­πτει την αξιο­πι­στία μας, απο­θαρ­ρύ­νει αυ­τούς που μας στή­ρι­ξαν, κάνει το χρόνο να δου­λεύ­ει για τους δα­νει­στές κι όχι για μας, δίνει "χώρο" στις εγ­χώ­ριες μνη­μο­νια­κές δυ­νά­μεις να θο­ρυ­βούν υπο­κρι­τι­κά και οδη­γεί με μα­θη­μα­τι­κή ακρί­βεια σε πλή­ρες αδιέ­ξο­δο.
Η μόνη απά­ντη­ση είναι η παύση πλη­ρω­μών στα το­κο­χρε­ο­λύ­σια και η δια­γρα­φή του χρέ­ους, που ανα­δει­κνύ­ο­νται σε εκ των ων ουκ άνευ προ­ϋ­πο­θέ­σεις για την κα­τάρ­γη­ση των μνη­μο­νί­ων και την ανα­τρο­πή της λι­τό­τη­τας.
25/4/2015
















Παρασκευή 24 Απριλίου 2015


Κόκκινο Δίκτυο (5-4-2015) Αντώνης Νταβανέλλος


΄Χαιρετισμός - εισήγηση του Δ.΄Μπελαντή στο διήμερο του ΚΟΚΚΙΝΟΥ ΔΙΚΤΥΟΥ



Τον σ. Δημήτρη Μπελαντή είχαμε τη χαρά να τον ακούσουμε και εδώ στις 29/3 , στα γραφεία του ΣΥ.ΡΙΖ.Α Αγρινίου , με θέμα " Η Δίκη των ΦΑΣΙΣΤΏΝ -ΌΡΙΑ ΚΑΙ ΠΡΟΟΠΤΙΚΈΣ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΗΣ ΑΝΤΙΡΑΤΣΙΣΤΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ " , με συνεισηγητή τον Θανάση Κούρκουλα , συντονιστή της Κίνησης "Απελάστε τον Ρατσισμό"και στελέχους της Διεθνιστικής Εργατικής Αριστεράς.
Η διαχείριση του blog της ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΑΓΩΝΑ ΑΓΡΙΝΙΟΥ ( τοπικό blog του Κόκκινου Δικτύου στο Αγρινίου ) , αναγνωρίζει στο πρόσωπο του Δημήτρη , έναν ιδιαίτερο και κρίσιμο ρόλο για τη συγκρότηση μιας μαζικής αντικαπιταλιστικής πτέρυγας στον ΣΥ.ΡΙΖ.Α που θα ξεκινάει από το Κόκκινο Δίκτυο που νιώθει περήφανο να θεωρεί τον εαυτό του την άκρα αριστερά στον ΣΥ.ΡΙΖ.Α , θα περιλαμβάνει τις κομμουνιστογενείς και εργατικές δυνάμεις του αριστερού ρεύματος και βέβαια θα εγκολπώνει τις χιλιάδες οπαδούς και τις εκατοντάδες στελέχη της Κομμουνιστικής ανανέωσης που κρατούν σε μεγάλο βαθμό την κοινωνική και δικαιωματική αντίσταση. Ο Δημήτρης είναι η φυσική πολιτική γέφυρα αυτών των δυνάμεων, πέραν από το ρόλο του σαν μέλος της Κ.Ε του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Διεργασίες σαν το Διήμερο του Κόκκινου Δικτύου συμβάλλουν αποφασιστικά σε αυτή την κατεύθυνση. Επιλέγουμε να μην μιλούμε μόνοι μας , να περιχαρακώνουμε τις δυνάμεις μας , αλλά να ανοίγουμε τη συζήτηση της αντικαπιταλιστικής ανασύνθεσης των δυνάμεων που έχουν αναφορά στον εργατικό διεθνισμό , τον αντιιμπεριαλισμό , την ταξική ενότητα "Ελλήνων ¨και ξενων εργατών. Οι κοινωνικές αντιστάσεις και οι ταξικοί αγώνες της επόμενης περιοδου, θα καθορίσουν αποφασιστικά τις θετικές για την αντικαπιταλιστική αριστερά εξελίξεις . Εκεί να ρίξουμε όλοι το βάρος της δράσης  μας. Εκεί , απέναντι στον ταξικό και πολιτικό αντίπαλο θα κριθούμε όλοι και όλα τα πολιτικά σχέδια.
 

Συνέντευξη του Γ.Μηλιού στην 'εργατική αριστερά" και εισήγησή του στο Διήμερο του ΚΟΚΚΙΝΟΥ ΔΙΚΤΥΟΥ


Συνέντευξη του Γιάννη Μηλιού
 


στο Rproject και την «Εργατική Αριστερά



1. Οι δεσμεύεις του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξη Τσίπρα στη ΔΕΘ
αναπτέρωσαν τις ελπίδες του κόσμου της εργασίας και της Αριστεράς και
ανανέωσαν τους δεσμούς του ΣΥΡΙΖΑ με αυτόν τον κόσμο. Ποιες είναι οι
προϋποθέσεις για να φανεί ο ΣΥΡΙΖΑ συνεπής σε αυτές τις δεσμεύσεις;
Η «ΔΕΘ» χρειάζεται διεύρυνση – και ποια; Χρειάζεται υποστήριξη από
κεντρικές επιλογές - και ποιες;

Στη ΔΕΘ ανακοινώσαμε τα άμεσα μέτρα του κυβερνητικού μας προγράμματος, που



αναφέρονται πρώτον στην αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης, δεύτερον την
επανεκκίνηση της οικονομίας με τη διαδικασία ρύθμισης των χρεών της κοινωνικής
πλειοψηφίας προς τις τράπεζες, το Δημόσιο και τα ασφαλιστικά ταμεία, τρίτον την
ανάκτηση της εργασίας, δηλαδή τη δημιουργία των όρων για να μπορέσει η εργατική
τάξη να αποκτήσει διαπραγματευτική ισχύ απέναντι στην εργοδοσία, μέσα από την
αύξηση των κατώτατων μισθών και συντάξεων, τις συλλογικές διαπραγματεύσεις, τα
 

έκτακτα προγράμματα καταπολέμησης της ανεργίας και τέταρτον τη δημοκρατική



Ανασυγκρότηση του κράτους και την εισαγωγή θεσμών και διαδικασιών άμεσης ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
 

Προϋπόθεση για να φανεί η κυβέρνηση της Αριστεράς, η κυβέρνηση του
 
ΣΥΡΙΖΑ, συνεπής σε αυτές τις δεσμεύσεις είναι να τηρήσει την κατεξοχήν δέσμευση
που επίσης ανακοινώσαμε με τον πιο επίσημο τρόπο στη φετινή ΔΕΘ: ότι το άμεσο



Αυτό κυβερνητικό πρόγραμμα είναι αδιαπραγμάτευτο, η εφαρμογή του δεν αποτελεί
παρά υλοποίηση της λαϊκής και εθνικής κυριαρχίας, τήρηση της εντολής που θα
δώσει στον ΣΥΡΙΖΑ ο ελληνικός λαός. Η διαπραγμάτευση με τους δανειστές για το
χρέος θα είναι «διαπραγμάτευση για το χρέος», όχι για το αν και πώς θα συνεχιστεί η
λιτότητα, δηλαδή το σημερινό πρόγραμμα συγκέντρωσης περιουσίας, εισοδήματος
και ισχύος στα χέρια του μεγάλου κεφαλαίου.

Είναι χαρακτηριστικό ότι αυτή η δέσμευσή μας για απαρέγκλιτο σεβασμό στη
λαϊκή εντολή, για τερματισμό της παράδοσης των «Ζαππείων» (όπου ένα κόμμα της
αντιπολίτευσης υπόσχεται διάφορα και όταν αναλάβει την κυβέρνηση εφαρμόζει τα
ακριβώς αντίθετα), αυτή ακριβώς η δέσμευση, είναι που ανησύχησε περισσότερο από
όλα τις δυνάμεις του κατεστημένου, που θα ήθελαν να δουν τον ΣΥΡΙΖΑ να
στρέφεται προς πολιτικές της λεγόμενης «Κεντροαριστεράς». Ο κ. Βαρουφάκης για
παράδειγμα, αμέσως μετά τη δημόσια αναγγελία από τον Αλέξη Τσίπρα στη ΔΕΘ των
δεσμεύσεων του ΣΥΡΙΖΑ προς τον ελληνικό λαό έσπευσε να δηλώσει σε συνέντευξή
του στο tvxs: «Πρώτα η διαπραγμάτευση και κατόπιν εξαγγελίες, προϋπολογισμοί και
κοστολογήσεις»! (16/9/2014).

Τι προκύπτει από μια τέτοια προσέγγιση; Περίπου αυτό που υπονοεί ως
απάντηση το δημοσιογραφικό κατεστημένο όταν στερεότυπα ερωτά «-τι θα κάνετε αν
σας πουν Όχι στη διαπραγμάτευση; -δεν θα μπορέσουμε να κάνουμε τίποτα διότι
εξαρτήσαμε την πολιτική μας από το Ναι ή το Όχι των δανειστών»! Αυτές όμως οι
προσεγγίσεις δεν έχουν την παραμικρή σχέση με τον ΣΥΡΙΖΑ. Βρίσκονται στον
αντίποδα της πολιτικής στρατηγικής μας.
Επιπλέον, είναι προφανές ότι το πρόγραμμά μας δεν περιορίζεται μόνο σε
αυτούς τους τέσσερις άξονες του «άμεσου κυβερνητικού προγράμματος». Το άμεσο
κυβερνητικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ είναι «αυτό που άμεσα μπορούμε» να κάνουμε.

Θεωρώ ότι η «διεύρυνση» για την οποία με ρωτάς πρέπει να είναι οι πρωτοβουλίες
κείνες που θα αποτελούν τη «γέφυρα» με τους στρατηγικούς μας στόχους, που θα
πηγαίνουν παραπέρα την προάσπιση των συμφερόντων της κοινωνικής πλειοψηφίας
έναντι της ολιγαρχίας και θα ανοίγουν δυνατότητες για τον παραπέρα δημοκρατικό
μετασχηματισμό της κοινωνίας μας. Τέτοια ζητήματα θεωρώ ότι είναι:

(α) Η ταχύτατη υλοποίηση ενός νέου, σταθερού και δίκαιου, επομένως
αναδιανεμητικού φορολογικού συστήματος, που να λειτουργεί ως βάση για ένα
εύρωστο κοινωνικό κράτος, μεταφέροντας τα βάρη της κρίσης από την εργατική τάξη
και τις μεσαίες τάξεις που σήμερα υπερφορολογούνται και βυθίζονται στη φτώχεια
στα εισοδήματα και τον πλούτο της ολιγαρχίας, που συνεχίζει το πάρτι μέσα στην
κρίση, που μάλιστα σήμερα πλουτίζει ταχύτερα εις βάρος των πολλών σε σχέση με το
παρελθόν. Προϋπόθεση εδώ είναι επιπλέον η εκ βάθρων οικοδόμηση ελεγκτικών και
διωκτικών μηχανισμών και φυσικά η ενίσχυση των υπαρχουσών δομών ώστε να
προχωρήσει ταχύτατα η εκκαθάριση όλων των «λιστών» και των άλλων
σκανδαλωδών περιπτώσεων φοροαποφυγής, φοροδιαφυγής, λαθρεμπορίας κλπ.
(β) Η σύνδεση του άμεσου προγράμματός μας για τη δημιουργία τριακοσίων
χιλιάδων νέων θέσεων σταθερής εργασίας σε ένα χρόνο, με το πρόγραμμά μας για
την κοινωνική οικονομία: Τροποποίηση του πτωχευτικού δικαίου και εισαγωγή
θεσμών ώστε να μπορούν πλέον νόμιμα να δημιουργούνται συνεργατικά-
αμεσοδημοκρατικά σχήματα εργαζομένων (πρώην ανέργων), που θα θέτουν σε
λειτουργία τις επιχειρήσεις (γενικότερα τα μέσα παραγωγής), που παραμένουν
σήμερα κλειστές λόγω της κρίσης (λόγω χρεών των ιδιοκτητών τους ή χαμηλής
κερδοφορίας), παράγοντας εισοδήματα και χρήσιμα πράγματα για τις ανάγκες της
κοινωνίας, πέρα από το κριτήριο του ύψους της κερδοφορίας και του με αυτό
συνδεόμενου καταναγκασμού της «ανταγωνιστικότητας».



2. Πιστεύεις ότι οι δεσμεύσεις της ΔΕΘ αλλά και το γενικότερο πρόγραμμα του
ΣΥΡΙΖΑ μπορούν να υλοποιηθούν σε ένα πλαίσιο συναίνεσης με την αστική τάξη ?
 
 

Κάθε κυβερνητικό πρόγραμμα σημαίνει ιεράρχηση προτεραιοτήτων και επομένως
στήριξη συγκεκριμένων κοινωνικών αιτημάτων, συσχετισμών και συμφερόντων
(στο πλαίσιο βέβαια του συγκεκριμένου κοινωνικού συστήματος εξουσίας που
ζούμε). Το πρόγραμμα της κυβέρνησης αποδιοργανώνει τα συμφέροντα και
καταργεί τις κατακτημένες με αγώνες θέσεις ισχύος των λαϊκών τάξεων,
μετασχηματίζοντας την κοινωνία σε έναν καπιταλισμό «ασιατικού τύπου», σε ένα
καπιταλισμό όπου οι ιστορικά διαμορφωμένες ανάγκες των εργαζόμενων τάξεων
συμπιέζονται, για να παραχθεί ένας νέος τύπος «κανονικού» εργαζόμενου, με
ελάχιστα δικαιώματα, χαμηλό μισθό και τεράστια «ελαστικότητα» προσαρμογής
στις απαιτήσεις του κεφαλαίου. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα αντιστρέψει αυτή την πορεία και
θα στηρίζει τους αγώνες των εργαζομένων για «ψωμί και αξιοπρέπεια», θα
στηρίζει το κοινωνικό κράτος και τον κοινωνικό μισθό, θα δημιουργήσει ένα
δημοκρατικό πλαίσιο συμμετοχής των πολλών και υπεράσπισης των λαϊκών
συμφερόντων. Θα πρόκειται λοιπόν για μια πορεία κοινωνικού μετασχηματισμού

που θα περιορίζει την ισχύ και τα συμφέροντα της ολιγαρχίας, που θα θέτει
μάλιστα τις προϋποθέσεις ώστε να αμφισβητήσουν οι λαϊκές τάξεις συνολικά
αυτά τα κυρίαρχα συμφέροντα. Άρα πρωτεύον θα είναι το στοιχείο της
σύγκρουσης, όχι της συναίνεσης με την αστική τάξη. Από εκεί και πέρα, όλα είναι
ένα ζήτημα κοινωνικού και πολιτικού συσχετισμού δυνάμεων. Έχουμε δει αρκετές

Φορές στην πρόσφατη ιστορία του αναπτυγμένου καπιταλισμού τις κυρίαρχες
οικονομικές ελίτ να υποχρεώνονται να «συναινέσουν» προσωρινά σε φιλολαϊκές
πολιτικές, με στόχο να μη χάσουν περισσότερα και να μπορέσουν να

αντεπιτεθούν την κατάλληλη γι’ αυτές στιγμή. Αυτό όμως δεν μας αφορά. Εμείς
εμμένουμε στην «ταξική μονομέρεια» των συμφερόντων της κοινωνικής πλειοψηφίας,
.
3. Η συζήτηση για τις πολιτικές και κοινωνικές συμμαχίες στο κόμμα
αποδεικνύεται κρίσιμη. Συμφωνείς με την κατεύθυνση της διεύρυνσης προς
το «κοινωνικό και πολιτικό κέντρο»;

Το έχω διατυπώσει πολλές φορές: Κάθε απόκλιση από τους βασικούς άξονες του
προγράμματός μας θα σπείρει απογοήτευση στον κόσμο που μας στηρίζει, θα ρίξει το
εγχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ στα βράχια. Ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να είναι ανοικτός στις μάζες,
στη λαϊκή πρωτοβουλία και συμμετοχή, αλλά απόλυτα αδιαπέραστος από τις
νεοφιλελεύθερες πολιτικές.



4. Στις κομματικές συζητήσεις και διαδικασίες έχει αναδειχτεί ζήτημα τακτικής


Η αποτροπή της συγκέντρωσης από τη συγκυβέρνηση του αριθμού των 180
βουλευτών για τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Πιστεύεις ότι για το σκοπό
αυτό ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να υποδεχτεί στα ψηφοδέλτιά του ή και στις γραμμές
του οποιοδήποτε πολιτικό στέλεχος από το χώρο της κεντροαριστεράς ή
ακόμη και της κεντροδεξιάς;

Η πλήρης απαξίωση της κυβέρνησης και η απονομιμοποίηση των μνημονιακών
πολιτικών έχουν καταστήσει ανέφικτη τη συγκέντρωση 180 βουλευτών από το
κυβερνητικό μπλοκ. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει άλλο δρόμο παρά αυτόν που αποφάσισε το
 

ιδρυτικό Συνέδριό του: «Πρόσωπα και δυνάμεις του χρεοκοπημένου και υπόλογου
πολιτικού κόσμου, ιδίως όσοι αποδέχθηκαν την πολιτική του μνημονιακού
 
μονόδρομου και έπαιξαν ενεργό ρόλο σε μνημονιακές κυβερνήσεις από θέσεις
ευθύνης, δεν μπορεί να έχουν ρόλο στην κυβέρνηση της Αριστεράς».



5. Η διαπραγμάτευση με τους δανειστές σε ποιες παραδοχές, εκτιμήσεις και
στόχους στηρίζεται; Μπορεί να υπάρξει συναινετική λύση με τους δανειστές
 
που να εμπεριέχει το βασικό πρόταγμα του ΣΥΡΙΖΑ για ανατροπή της
λιτότητας;
Η διαπραγμάτευση, όπως ήδη εξήγησα, θα αφορά μόνο το δημόσιο χρέος («κούρεμα
του μεγαλύτερου μέρους του και αποπληρωμή του υπολοίπου με ρήτρα ανάπτυξης»).

Η κατάργηση της λιτότητας θα είναι «λαϊκή εντολή» που θα τηρηθεί. Οι δανειστές
γνωρίζουν ότι αν στη διάρκεια της διαπραγμάτευσης σταματήσουν την καταβολή
κάποιων δόσεων, το μόνο που θα προκαλέσουν είναι τη μη πληρωμή από το ελληνικό
Δημόσιο κάποιων ομολόγων παλαιότερων δανείων τα οποία λήγουν.



6. Αν αποδειχτεί σωστή η εκτίμηση ότι βαδίζουμε σύντομα σε εκλογές, εκλογική
νίκη και κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, θα βρεθούμε μπροστά σε ένα πρόβλημα απ’
 

τα παλιά: ποιος κυβερνάει, το κόμμα ή το υπουργικό συμβούλιο; Από τη μια,

η Σκύλλα της ΠΑΣΟΚικής παράδοσης ότι κυβερνάει ο πρωθυπουργός και το

υπουργικό συμβούλιο, και το κόμμα «ελέγχει» εκ των υστέρων τις αποφάσεις
τους. Από την άλλη, η Χάρυβδη της «κρατικοποίησης» του κόμματος με την
ενσωμάτωση του καλύτερου δυναμικού του στο κράτος. Πώς μπορούμε να
ξεφύγουμε από τις Συμπληγάδες;

3

Ο Pablo Iglesias, επικεφαλής της ομάδας του Podemos στο Ευρωκοινοβούλιο,
μιλώντας πρόσφατα στο Φεστιβάλ Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ, επανέλαβε τουλάχιστον τρεις
φορές τη φράση του Salvador Allende: «έχουμε την κυβέρνηση, αλλά δεν έχουμε
[ακόμα] την εξουσία». Νομίζω ότι η διατύπωση αυτή περιγράφει και τις δυο
απευκτέες καταστάσεις της ερώτησής σου. Η λύση κατά τη γνώμη μου είναι μόνο
μία: Η εισβολή στο προσκήνιο των μαζών, των λαϊκών τάξεων, που θα πάρουν τη
ζωή τους, το παρόν και το μέλλον της κοινωνίας στα χέρια τους.

Εδώ και τώρα πρέπει

να δημιουργούμε όρους ώστε ο κόσμος της εργασίας, η νεολαία να «εισβάλουν» στονΣΥΡΙΖΑ, να μας κάνουν κριτική, να συζητήσουν το πρόγραμμά μας και να μας
βοηθήσουν να γίνουμε όλοι μαζί όσο περισσότερο αποτελεσματικοί και
ριζοσπαστικοί γίνεται.


4

Τετάρτη 22 Απριλίου 2015


Φωτογραφία εξωφύλλου

Φωτογραφία του χρήστη Διεθνιστική Εργατική Αριστερά - Internationalist Workers' Left.
  • ενισχύστε -διαδώστε την αντικαπιταλιστική εφημερίδα του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. ( πωλείται στο Κέντρο Τύπου στην Πλατεία Δημοκρατίας στο Αγρίνιο)

  •  συγκροτείστε σε όλες τις Ο.Μ ΣΥ.ΡΙΖ.Α το ΚΟΚΚΙΝΟ ΔΙΚΤΥΟ

  •  με τα συνδικάτα , με την Αριστερά , με τους λαούς της Ευρώπης , ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΗΤΤΑ ΤΟΥ ΝΕΟΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΙΣΜΟΥ , ΜΕΧΡΙ ΤΗ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ.

ΜΙΑ ΚΑΛΗ ΑΡΧΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΒΡΗΚΕ ΣΥΝΕΧΕΙΑ...

Συμπεράσματα και προοπτικές για τους εργατικούς-λαϊκούς αγώνες στο Αγρίνιο, με αφορμή μια εκδήλωση

Την Πέμπτη 19/6 στο Επιμελητήριο του Αγρινίου, το Νομαρχιακό Τμήμα της ΑΔΕΔΥ, με πρωτοβουλία στελεχών του ΣΥ.ΡΙΖ.Α, διοργάνωσε συζήτηση με θέμα “Διαθεσιμότητες – Απολύσεις και η κατάσταση του Δημοσιουπαλληλικού κινήματος”. Εισηγήθηκαν εκ μέρους του Γενικού Συμβουλίου της ΑΔΕΔΥ: 1. Η Βίκυ Αναγνώστη, εκπαιδευτικός και αγωνίστρια της Αριστεράς. 2. Ο Αντώνης Καραβάς, γιατρός ΕΣΥ και στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ (Δ.Ε.Α.).
Πρίν βά­λου­με κά­ποια ση­μεία για την πο­λι­τι­κή διά­στα­ση της εκ­δή­λω­σής μας, πρέ­πει να επι­ση­μά­νου­με οτι είχε χρό­νια να ορ­γα­νω­θεί ακόμα και μια σο­βα­ρή και ευ­με­γέ­θης εκ­δή­λω­ση απο το Νο­μαρ­χια­κό Τμήμα της ΑΔΕΔΥ. Επρό­κει­το πραγ­μα­τι­κά για έναν πο­λι­τι­κό βάλτο ακι­νη­σί­ας, πο­λι­τι­κής διά­ψευ­σης και εκω­φα­ντι­κής άρ­νη­σης να ορ­γα­νω­θεί οτι­δή­πο­τε με μια συ­νέ­χεια στο το­πι­κό δη­μο­σιου­παλ­λη­λι­κό κί­νη­μα. Η ανα­τρο­πή του συ­σχε­τι­σμού προς τα αρι­στε­ρά, μας κάνει αι­σιό­δο­ξους για μια συ­νέ­χεια συ­ντρο­φι­κό­τη­τας, συ­να­δελ­φι­κό­τη­τας και ανοι­κτής πο­λι­τι­κής συ­ζή­τη­σης, με στόχο την ανα­τρο­πή κυ­βέρ­νη­σης, Μνη­μο­νί­ων και Εφαρ­μο­στι­κών νόμων. Η εκ­δή­λω­ση ηταν το πρώτο βήμα συ­γκρό­τη­σης του ΜΕΤΑ και της ευ­ρύ­τε­ρης αρι­στε­ρής ερ­γα­τι­κής αντι­πο­λί­τευ­σης.

Κα­ταρ­χήν εκ­προ­σω­πή­θη­καν μια σειρά απο πρω­το­βάθ­μια σω­μα­τεία, απο αγω­νι­στές με εκ­προ­σώ­πη­ση στα όρ­γα­να των κλά­δων τους, στους οποί­ους δό­θη­κε κατα προ­τε­ραιό­τη­τα ο λόγος. Ακο­λού­θη­σε βέ­βαια ανοι­κτή συ­ζή­τη­ση, που απο­τύ­πω­σε όλες τις δυ­σκο­λί­ες , τις πα­θο­γέ­νειες , αλλα και τον αγώνα δε­κά­δων αγω­νι­στών  του Συ.ριζ.α , αλλα και άλλων αγω­νι­στών , απο το χώρο της ΑΝΤΑΡ­ΣΥΑ , των ανέ­ντα­χτων αρι­στε­ρών και του ΠΑΜΕ που μας τί­μη­σαν με την πα­ρου­σία τους. Υγειο­νο­μι­κοί , εκ­παι­δευ­τι­κοί , πα­ραϊ­α­τρι­κό προ­σω­πι­κό, ερ­γα­ζό­με­νοι στους Δή­μους, εφο­ρια­κοί υπάλ­λη­λοι, έβγα­λαν την αγω­νία, τους προ­βλη­μα­τι­σμούς και τις εμπει­ρί­ες τους. Η κοινή συ­νι­στα­μέ­νη ήταν η ανά­γκη των ερ­γα­ζο­μέ­νων για πο­λι­τι­κή συ­ζή­τη­ση , ορ­γά­νω­ση και σο­βα­ρές μα­ζι­κές πρω­το­βου­λί­ες εκ μέ­ρους των συν­δι­κά­των και της πο­λι­τι­κής Αρι­στε­ράς.

1. Η ανά­γκη του συ­ντο­νι­σμού των αντι­στά­σε­ων ηταν πα­ρά­με­τρος που μπήκε απο όλους . Ο Συ­ντο­νι­σμός στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα υπη­ρε­τεί­ται απο λίγες δυ­νά­μεις, ο κύ­ριος κορ­μός των δυ­νά­με­ων της πο­λι­τι­κής Αρι­στε­ράς δεν τον υπη­ρε­τεί. Δυ­νά­μεις απο τα κάτω, δου­λεύ­ουν προς αυτη την κα­τεύ­θυν­ση και πι­στεύ­ου­με πως και το πρώτο μας βήμα,  η εκ­δή­λω­ση της 19/6, υπη­ρέ­τη­σε αυτη την ανά­γκη του συ­ντο­νι­σμού που πρου­πο­θέ­τει προ­φα­νώς και πο­λι­τι­κές συμ­μα­χί­ες. Και πάνω απο όλα κε­ντρι­κό πο­λι­τι­κό σχέ­διο. Δεν έχου­με την αυ­τα­πά­τη οτι το Συ­ντο­νι­στι­κό Σω­μα­τεί­ων –Φο­ρέ­ων Αγρι­νί­ου μπο­ρεί να ανα­τρέ­ψει την κυ­βέρ­νη­ση. Στην απερ­γία των κα­θη­γη­τών φά­νη­κε με εκ­κω­φα­ντι­κό τρόπο το κενό της ανοι­κτής κομ­μα­τι­κής υπο­στή­ρι­ξης του αγώνα τους, γε­γο­νός που οδή­γη­σε στη υπο­χώ­ρη­ση  της απερ­για­κής δυ­να­μι­κής. Η ανα­τρο­πή της Κυ­βέρ­νη­σης πρέ­πει να γίνει και κομ­μα­τι­κό σχέ­διο, πέραν της μό­νι­μα ελο­χεύ­ου­σας κοι­νω­νι­κής δυ­να­μι­κής αντί­στα­σης και ανα­τρο­πής.

2. Η κα­τεύ­θυν­ση δεν πρέ­πει να είναι  το Συ­ντο­νι­στι­κό Σω­μα­τεί­ων –Φο­ρέ­ων που ορ­γά­νω­σε πολυ με­γα­λύ­τε­ρες μα­ζι­κές κι­νη­το­ποι­ή­σεις απο την ΑΔΕΔΥ, να συρ­ρι­κνω­θεί σε δη­μο­σιου­παλ­λη­λι­κή ορ­γά­νω­ση. Και στις προη­γού­με­νες κι­νη­το­ποι­ή­σεις το Νο­μαρ­χια­κό Τμήμα με­τεί­χε με την υπο­γρα­φή του Μπαι­ρα­κτά­ρη ( ΠΑΣΟΚ ) και την προ­σω­πι­κή του εμ­φά­νι­ση, τυ­πι­κά δη­λα­δή και πιο πολύ σαν βα­ρί­δι.
     Το Συ­ντο­νι­στι­κό όμως έκανε την 2η κι­νη­το­πο­ποί­η­ση του μαζί με τον Εμπο­ρι­κό Σύλ­λο­γο ( με­τεί­χε επί­σης το ΣΕΝΑ και οι Δά­σκα­λοι ενά­ντια στο φόρο επι­τη­δεύ­μα­τος ). Εκεί συ­να­ντη­θή­κα­με και με μέλη και στε­λέ­χη του ΠΑΜΕ κύρια μέσα απο τον Ε.Σ.Α.
     Συ­νερ­γα­στή­κα­με, με πα­ρέμ­βα­ση μέ­λους του Δ.Σ των Δα­σκά­λων και του υπο­γρά­φο­ντος, στη φοι­τη­τι­κή συ­νέ­λευ­ση του Πα­νε­πι­στη­μί­ου Αγρ­νί­ου και  εξα­σφα­λί­σα­με τη συμ­με­το­χή του Συλ­λό­γου φοι­τη­τών στη Γε­νι­κή 48ωρη απερ­γία, καθώς και την εκ­προ­σώ­πη­ση τους στο Συ­ντο­νι­στι­κό. Το Νο­μαρ­χια­κό Τμήμα πρέ­πει να είναι το αγκω­νά­ρι πάνω στο οποίο θα ακου­μπή­σει ο παλ­λαι­κός συ­ντο­νι­σμός ακόμα και σε επί­πε­δο Πε­ρι­φέ­ρειας.
      Εμείς πρέ­πει να λει­τουρ­γή­σου­με στην πλα­τύ­τε­ρη δυ­να­τή συ­νερ­γα­σία σω­μα­τεί­ων, επαγ­γελ­μα­τι­κών Συλ­λό­γων και κά­ποια στιγ­μή να θυ­μη­θού­με και την αγρο­τιά.  Οσα ρι­ζο­σπα­στι­κά κι­νή­μα­τα αγνό­η­σαν τη φτω­χο­λο­γιά, τα δυ­να­μι­κά της τμή­μα­τα και τα άμεσα υλικά συμ­φε­ρο­ντα της πλειο­ψη­φί­ας των αγρο­τών και των μι­κρο­με­σαί­ων , συ­νε­τρί­βη­σαν. Το ερ­γα­τι­κό κί­νη­μα πρέ­πει να πα­ρου­σιά­σει στην αγρο­τιά, με εξι­σω­τι­κή αντί­λη­ψη και οχι με τα­κί­μια με «λα­δέ­μπο­ρους», ενα πρό­γραμ­μα συ­γκε­κρι­μέ­νο και άμεσο που να αφορά στα άμεσα συμ­φέ­ρο­ντά τους, στις τιμές των καυ­σί­μων, των λι­πα­σμά­των κ.α.( βλ. το άρθρο του σ. Τάκη Κα­λα­μπό­κα στο Rproject  είναι πολύ δι­φω­τι­στι­κό και εξο­πλί­ζει με άμεσα επι­χει­ρή­μα­τα : «Αγρο­τι­κή Ανά­πτυ­ξη και Κυ­βέρ­νη­ση της Αρι­στε­ράς».) Αν δεν το κάνει πα­ρέ­χει πο­λύ­τι­μες εφε­δρεί­ες στον αντί­πα­λο , εν­δε­χο­μέ­νως και εναν φα­σι­στι­κό  ισχυ­ρό βρα­χί­ο­να. Ιστο­ρι­κό πα­ρά­δειγ­μα χα­ρα­κτη­ρι­στι­κό αυτής της πο­λι­τι­κής , ηταν η συ­ντρι­βή της Ουγ­γρι­κής Επα­νά­στα­σης του 1918, όπου ο Μπέλα Κούν  (κομ­μου­νι­στής ηγέ­της , πο­λέ­μη­σε στη Σο­βιε­τι­κή Ενωση ενά­ντια στους ιμπε­ρια­λι­στές και δο­λο­φο­νή­θη­κε απο τη Στα­λι­νι­κή Φρά­ξια ) λει­τουρ­γεί αρι­στε­ρί­στι­κα και πα­ρεί­χε στην αντί­δρα­ση κοι­νω­νι­κή βάση .

3. Η εμπει­ρία της δρά­σης μας στο Αγρί­νιο ,  απο την εμπλο­κή μας στα απερ­για­κά Συ­ντο­νι­στι­κά , αλλα και σε άλλες πρω­το­βου­λί­ες , εχει κα­τα­δεί­ξει οτι οποιο­δή­πο­τε θε­σμι­κό ή κι­νη­μα­τι­κό όρ­γα­νο εχει συ­γκρο­τη­θεί, εχει πε­τύ­χει να συ­σπει­ρώ­σει και να υλο­ποι­ή­σει πράγ­μα­τα, βα­σι­ζό­με­νο πάνω σε δυο πρου­πο­θέ­σεις.
 1. Η πρώτη είναι προ­φα­νώς η εξά­ντλη­ση όλων των κα­λε­σμά­των σε πρω­το­βάθ­μια σω­μα­τεία και στα Δ.Σ και στη βάση των κλά­δων. Είναι απα­ραί­τη­τη μια ομάδα πο­λι­τι­κής κρού­σης που να επαρ­κεί σε αριθ­μό και ποιό­τη­τα, ώστε να μπο­ρεί σε 48 ώρες να κι­νη­το­ποιεί την κοι­νω­νι­κή και πο­λι­τι­κή αρι­στε­ρά της πόλης. Η νέα ηγε­σία του Νο­μαρ­χια­κού Τμή­μα­τος αν επι­θυ­μεί όντως , με τη βο­ή­θεια όλων μας , να ανα­συ­ντά­ξει δυο πράγ­μα­τα , πρέ­πει να ακο­λου­θή­σει αντί­στρο­φη πο­ρεία απο αυτη που εχει φρα­στι­κά δια­τυ­πώ­σει εως τώρα.
2. Τα κα­λέ­σμα­τα σε Δ.Σ είναι απα­ραί­τη­τα, αλλα αν δεν λει­τουρ­γεί στο χώρο η ομάδα των συ­να­δέλ­φων , το δί­κτυο των αγω­νι­στών , να βάλει τις πιέ­σεις , να δια­νεί­μει απερ­για­κό υλικό , να επι­χει­ρη­μα­το­λο­γή­σει απο­δο­μώ­ντας την προ­πα­γάν­δα της αλλης πλευ­ράς , να ορ­γα­νώ­σει και να συ­ντο­νί­σει στην πράξη, η επι­στο­λή του Νο­μαρ­χια­κού Ορ­γά­νου στο Δ.Σ , απευ­θύ­νε­ται κύρια σε ώτα μή ακουό­ντων. Πρώτα να βρού­με τους αγω­νι­στές της βάσης, τους πρό­θυ­μους να υπη­ρε­τή­σουν μια πο­λι­τι­κή κλι­μά­κω­σης και συ­ντο­νι­σμού. Αυτη θα είναι και η βάση της δυ­να­τό­τη­τάς μας για σο­βα­ρή μα­ζι­κή κι­νη­το­πί­η­ση στο μέλ­λον, ικανή να πε­τύ­χει συ­σπεί­ρω­ση πλα­τιά, όπως στη 48ωρη στις 18/19, όπου στην απερ­για­κή αφίσα , αλλα και στην πράξη , συ­ντά­χτη­καν πίσω απο το πανό του Συ­ντο­νι­στι­κού Σω­μα­τεί­ων-Φο­ρέ­ων- Επι­τρο­πής Αγώνα , απο τους τα­ξι­τζή­δες και τους δη­μό­σιους υπάλ­λη­λους, μέχρι τα ασθε­νο­φό­ρα που κα­τέ­βη­καν στη συ­γκέ­ντρω­ση και βέ­βαια πλή­θος κό­σμου.
*μέλος Ο.Μ. ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ Αγρι­νί­ου

Δευτέρα 20 Απριλίου 2015

ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΕΝΑ ΑΡΘΡΟ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΔΕΞΙΑ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ


"ΤΟΠΟΣ ΜΝΗΜΗΣ ΚΑΙ ΛΗΘΗΣ"  του Γεώργιου Γεωργίου 



Για το άρθρο του σ. ΓΙΏΡΓΟΥ ΓΕΩΡΓΊΟΥ , μέλους της Ο.Μ ΣΥ.ΡΙΖ.Α ΑΓΡΙΝΙΟΥ
 
Κοινοποιώ το κείμενο του σ. Γιώργου Γεωργίου , γιατί ανοίγει μια απαραίτητη συζήτηση πάνω στη φύση του ελληνικού κράτους που αποτυπώνεται στα ονόματα δρόμων , σε μνημεία "μεγάλων ευεργετών" - επιτυχημένων φοροφυγάδων, σημερινών παραγόντων της οικονομικής ζωής που ενώ πουλούσαν πετρέλαιο για πολεμική χρήση στους Τούρκους το 74 , κάνουν γενναίες δωρεές στην Ελληνική Αστυνομία ( π.χ Λάτσης ) , μεγάλους ευεργέτες -τσιφλικάδες που δώρησαν στο Δημόσιο γραμμάρια του αίματος των κολίγων τους.

Ακόμα και εδώ στην τοπική μας ιστορία  , ο Βαρνακιώτης , συνεργάτης και συμπολεμιστής των Τούρκων στην πολιορκία το Μεσολογγίου , είναι καταγραμμένος ως αγωνιστής του 21. Οι συντοπίτες του που ξέραν ότι με τον ιδιωτικό του στρατό υπηρέτησε τους Οθωμανούς , ξέχωσαν τα λείψανά του πάνω από μία φορά....
Το ελληνικό κράτος λοιπόν , κράτος - απόγονος κοντζαμπάσηδων και ταγματασφαλιτών , των 40 υπουργών της Χούντας που αθωώθηκαν στις δίκες της Χαλκίδας , των Εσατζήδων που συνέχισαν την καριέρα τους στα ΜΑΤ , στην υπηρεσία του Ανδρεάδη και των τζακιών της Χούντας που εξασφάλισε στο ελληνικού .κεφαλαίου την υψηλότερη κερδοφορία στην ιστορία του.
 Ο ΓΚΟΥΡΟΎ ΤΟΥ ΝΕΟΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΙΣΜΟΎ Ανδριανόπουλος , γόνος στρατηγού ταγματασφαλιτών. Ο Παπαδόγκονας επικεφαλής των Ταγματαλητών και προσωπικός τοπάρχης του Χίτλερ στην Ελλάδα. Ο Παπακωνσταντίνου που πήρε τα κοιτάσματα λιγνίτη στην Πτολεμαίδα , με μια υπογραφή του Τσολάκογλου και τα ξαναγόρασε ο Καραμανλής το 53 , μόλις αθωώθηκε από αυτό το"κράτος δικαίου".

 Αυτό το κράτος που κατάγεται από τους δολοφόνους του Ρήγα του Βελεστινλή , την Ελληνική Εκκλησία ,( την αποτελεσματικότερη μηχανή φοροαπαλλαγής εφοπλιστών στον κόσμο). Ακόμα ορκίζουν τις ελληνικές κυβερνήσεις ( ο όρκος τιμής απέναντι στο λαό , δεν αρκει , χρειάζεται ο όρκος στα κέντρα της εξουσίας του πλούτου , των φοροεισπρακτόρων του Σουλτάνου .

Το κράτος των ταγματασφαλιτών που η "ελληνική" πολιτεία τους έκοψε και σύνταξη , αυτό το κράτος της 7ετούς σκλαβιάς στο κεφάλαιο και τον ιμπεριαλισμό , αυτό το κράτος που διεκδικεί τη "συνέχειά" του Μνημονιακού πραξικοπήματος του πλούτου , σε βάρος των εργατών και του έθνους των εργαζόμενων τάξεων ( στο όνομα της συνέχειας του κράτους ). Αυτό το κράτος και τους διεθνείς πάτρονες του , έχουμε απέναντί μας. Με τους δικαστές του , με τη λυκοσυμμορία της αστυνομίας , το επιχειρηματικό λοκ-αουτ , το τραπεζικό bank-run , τη νέα ρατσιστική εκστρατεία της Δεξιάς. Η ΛΑΙΚΙΣΤΙΚΉ ΔΕΞΙΆ ΑΝΤΙΠΟΛΊΤΕΥΣΗ ΈΚΑΝΕ ΤΗΝ ΠΡΏΤΗ ΤΗΣ ΜΑΖΙΚΗ ΕΜΦΆΝΙΣΗ ΣΕ ΣΥΝΕΡΓΑΣΊΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΣΤΥΝΟΜΊΑ ΕΝΆΝΤΙΑ ΣΤΙΣ ΑΓΩΝΙΖΌΜΕΝΕΣ ΣΚΟΥΡΙΈΣ
 
Στη σωστή κατεύθυνση ο ιστορικός ρεβανσισμός του σ.Γεωργίου. Να ξαναγράψουμε την Ιστορία σαν νικητές. Πρώτο βήμα να αποτίσουμε φόρο τιμής στους αγωνιστές που αρνούνταν να εξομολογηθούν  τις ¨αμαρτίες "τους ΛΊΓΟ ΠΡΊΝ ΤΟ ΑΠΌΣΠΑΣΜΑ και κραύγαζαν μπροστά στα ντουφέκια των ναζιστών
ΖΗΤΩ ΤΟ ΕΑΜ-ΕΛΑΣ !! ΖΗΤΩ ΤΟ Κ.Κ.Ε !! ΖΗΤΩ Η ΔΙΕΘΝΗΣ !!

Υ.Γ
Η προσωποπαγής εικόνα της παράταξης που οφείλει την ύπαρξή της στο ΣΥ.ΡΙΖικό πολιτικό και κοινωνικό ρεύμα , μόνο κακό κάνει. Όλοι επιτέλους ξέρουμε ποιος είναι επικεφαλής της παράταξης .Άμα συνεχιστεί για πολύ ακόμα αυτό, θα πλησιάσουμε τα όρια του ανέκδοτου.
Αφήστε 100 ΛΟΥΛΟΎΔΙΑ ΝΑ ΑΝΘΊΣΟΥΝ !!!

Αντί να προβάλλουμε και να στηρίξουμε, ένα φέρελπες στέλεχος παράταξης και κόμματος ,( σενάριο που έχει επαναληφτεί πολλάκις ) , επαναλαμβάνουμε για χιλιοστή φορά , ακόμα και πάνω από το κείμενο , όχι ποιος είναι ο συγγραφέας και βέβαια η πολιτική - παραταξιακή του επιλογή , αλλά ποιος είναι ο επικεφαλής της Δημοτικής Παράταξης ...η φιλοδοξία δεν είναι απλά θεμιτή, μπορεί να γίνει καύσιμο για σημαντικά πολιτικά και κοινωνικά εγχειρήματα. Μόνον όμως στα πλαίσια ενός ευρύτερου πολιτικού σχεδίου ...αλλιώς παραμένει φιλοδοξία που λίγο απέχει , στις σημερινές συνθήκες του νεοφιλελευθερισμού , από τον ρόλο του εκμαυλιστή και   όχι του υπηρέτη των πολλών και της τοπικής κοινωνίας.
                       Μέλιος Παντελής Ο.Μ ΣΥ.ΡΙΖ.Α
                    ΚΟΚΚΙΝΟ ΔΙΚΤΥΟ στον ΣΥ.ΡΙΖ.Α











‘’Τόπος μνήμης και λήθης’’
Στην ακολουθία του πολέμου, η Αιτωλοακαρνανία και ειδικώς το Αγρίνιο, αποτέλεσαν πεδίο οξυμένων συγκρούσεων και πολεμικών καταστροφών. Η κορύφωση της έντασης απαντάται, περί το 1943, με την εφαρμογή εξόχως σκληρών μέτρων καταστολής και βίας από την πλευρά των Γερμανών κατακτητών υπό την πιο ακραία μορφή, δράση της ειδικής μονάδας καταστολών ‘’ΕΝΤΕΛ ΒΑΪΣ’’ και με την αμέριστη συμπαράσταση και συμπαράταξη του τάγματος ασφαλείας. Το τελευταίο, εμφανίστηκε στο Αγρίνιο την 22α Φεβρουαρίου του 1944 υπό την αρχή του Άγγελου Κέντρου και υπό διοικητή τον Γεώργιο Τολιόπουλο. Αιτιολογικό, σημείο της συντονισμένης δράσης των κατακτητών και των δοσίλογων στην ευρύτερη περιοχή ήταν η σημασία που αυτή είχε εν σχέσει με το στρατιωτικό και πολιτικό σχεδιασμό, με επίδικο την επανάκτηση στρατηγικών σημείων, προς τη Νότια Ελλάδα. Έτερο στοιχείο, της οξύτητας της πολεμικής, που ανεπτύσσετο από τους ναζί ήταν και η αγαστή ισχυρής δυναμικής αντιστασιακή δράση, στην περιοχή με επίκεντρο τη δράση του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ.
Απότοκο των συγκρούσεων και των κατασταλτικών μέσων, ήταν η άρρηκτη σχέση στην καθημερινή ζωή της πόλης με βιαιότητες που εξελίξει του 1944 αύξαναν με τρόπο ραγδαίο και καταιγιστικό. Δηλωτικό της ιστορικής πραγματικότητας του συγκεκριμένου χωροχρόνου είναι ότι το 30% των χωριών της Αιτωλοακαρνανίας κατεστράφησαν, υπήρξαν μαζικές δολοφονίες και λεηλασίες, εν πολλοίς πολιτών που εμπλέκοντο καθ’ οιονδήποτε με τον ΕΛΑΣ. Η πληθώρα των ανθρωποκτόνων μέτρων, ήταν υπό το ένδυμα των αντιποίνων.
Ειδεχθέστερη και από πλευράς μεγέθους, κορυφαία υπήρξε η εκτέλεση 120 ανθρώπων από το Αγρίνιο, πέριξ αυτού αλλά και από την Κρυοπηγή Πρέβεζας στο Αγρίνιο στις 14 Απριλίου 1948, την ημέρα της Μεγάλης Παρασκευής, από Γερμανούς πρωτοστατούντων ,όμως, των ταγματασφαλιστών. Υπήρξαν και άλλες εκτελέσεις όπως αυτή 11 πατριωτών στη Μεγάλη Χώρα Αγρινίου και 59 ακόμη στα Καλύβια Αγρινίου στις 31 Ιουλίου 1949. Επιστέγασμα, τέτοιας υφής εγκλημάτων ήταν και η δολοφονία των Δημάδη και Ανδρεοπούλου στις 31 Αυγούστου 1944. Εν τέλει, οι ναζί κατά την υποχώρησή τους χρησιμοποίησαν, το τάγμα ασφαλείας, ως οπισθοφυλακή αλλά και δύναμη κρούσης του ΕΛΑΣ, που εβρίσκετο στα όρια του Αγρινίου αλλά και εντός αυτού.
Η ανάδειξη της παρελθούσας ιστορικής πραγματικότητας, νοηματοδοτεί το ανασκάλεμα της ιστορίας κινητοποιώντας το κοινωνικό σύνολο, που έρχεται σε επαφή με αυτή. Συγκεκριμένως, η τοπική ιστορία, της περιοχής του Αγρινίου, είναι αδήριτη ανάγκη να καταστεί γνωστή και να αποτελέσει, πυξίδα σε μία περίοδο κατά την οποία το τέρας του φασισμού και του νεοναζισμού, βάλει κατά του ανθρωπισμού και υποσκάπτει τη δημοκρατία.
-Σε αυτή την κατεύθυνση, της ανάσυρσης στην επιφάνεια των ιστορικών γεγονότων, που έλαβαν χώρα στο Αγρίνιο τη συγκεκριμένη περίοδο, θα εισφέρει κατά τρόπο ουσιαστικό, η δημιουργία μνημείου, που θα νοηματοδοτεί τις εκτελέσεις και τη θυσία των αγωνιστών στον τόπο που ενέγραψε μνήμη και δε θα εκβάλει, αδιαφορία προς αυτήν.
-Δραστικά αναγκαία και επιβεβλημένη, από την ιστορία, συνίσταται και η μετονομασία της οδού ‘’Κέντρου’’ διότι, ονοματοδοτήθηκε, <<προς τιμήν>> του δοσίλογου και αρχικώς διοικητή του Τάγματος Ασφαλείας ο οποίος εστάθη πρόθυμος συνεργάτης της κατοχικής τυραννίας.

ΓΙΑ ΤΗ ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΠΑΡΑΤΑΞΗ "ΑΓΡΙΝΙΟ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΩΡΑ - ΠΟΛΙΤΕΣ ΣΕ ΔΡΑΣΗ"
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ