1. Σχετικά με την υπερψήφιση της νομοθετικής ρύθμισης για τη δέσμευση των αποθεματικών φορέων του ευρύτερου δημόσιου τομέα, έχουμε να παρατηρήσουμε τα εξής: α. Αυτή τη στιγμή ήταν ο μοναδικός τρόπος για να πληρωθούν μισθοί και συντάξεις δημοσίων υπαλλήλων στα τέλη Απριλίου - αρχές Μαϊου, με δεδομένο ότι η κυβέρνηση εξάντλησε τα ρευστά διαθέσιμα του προϋπολογισμού αλλά και φορέων του ευρύτερου δημόσιου τομέα για να αποπληρώσει τα τοκοχρεολύσια του κρατικού χρέους. β. Δεν έπρεπε να δώσουμε τον παραμικρό "χώρο" στις μνημονιακές δυνάμεις (ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - Ποτάμι), των οποίων η κριτική στην ΠΝΠ είναι υποκριτική και οι οποίες πιέζουν ευθέως στην κατεύθυνση της εσωτερικής στάσης πληρωμών σε μισθούς και συντάξεις, ενώ ουδόλως διαμαρτυρήθηκαν μέχρι σήμερα που η κυβέρνηση πλήρωνε με τα ίδια διαθέσιμα τα τοκοχρεολύσια του κρατικού χρέους. Με την πολιτική τους αποδεικνύουν ότι βάζουν τα "δικαιώματα" των δανειστών πάνω από τους μισθούς και τις συντάξεις. Δεν κινητοποιούνται ούτε για τα διαθέσιμα των φορέων ούτε για τους μισθούς και τις συντάξεις, αλλά για τα "δικαιώματα" των δανειστών. 2. Καλούμε την κυβέρνηση να αναθεωρήσει άμεσα την επιλογή της να εξαντλεί τα ρευστά διαθέσιμα του ευρύτερου δημόσιου τομέα για την πληρωμή τοκοχρεολυσίων. Πρέπει να αντιστρέψουμε τον εκβιασμό των δανειστών προχωρώντας σε παύση πληρωμών στα τοκοχρεολύσια του κρατικού χρέους. Είναι η μόνη, "νόμιμη" και αποτελεσματική άμυνα στους εκβιασμούς των δανειστών και στην κινητοποίηση των ντόπιων, μνημονιακών δυνάμεων και συμμάχων τους, που χρησιμοποιούν τη χρηματοδοτική ασφυξία σαν όπλο για να μας υποχρεώσουν να βάλουμε την υπογραφή μας σε νέα μνημόνια. Η εξάντληση των ρευστών διαθεσίμων για να πληρώνουμε αυτούς που μας εκβιάζουν, τους αποθρασύνει, εξασθενίζει τη θέση μας, υποσκάπτει την αξιοπιστία μας, αποθαρρύνει αυτούς που μας στήριξαν, κάνει το χρόνο να δουλεύει για τους δανειστές κι όχι για μας, δίνει "χώρο" στις εγχώριες μνημονιακές δυνάμεις να θορυβούν υποκριτικά και οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε πλήρες αδιέξοδο. Η μόνη απάντηση είναι η παύση πληρωμών στα τοκοχρεολύσια και η διαγραφή του χρέους, που αναδεικνύονται σε εκ των ων ουκ άνευ προϋποθέσεις για την κατάργηση των μνημονίων και την ανατροπή της λιτότητας. 25/4/2015
Τον σ. Δημήτρη Μπελαντή είχαμε τη χαρά να τον ακούσουμε και εδώ στις 29/3 , στα γραφεία του ΣΥ.ΡΙΖ.Α Αγρινίου , με θέμα " Η Δίκη των ΦΑΣΙΣΤΏΝ -ΌΡΙΑ ΚΑΙ ΠΡΟΟΠΤΙΚΈΣ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΗΣ ΑΝΤΙΡΑΤΣΙΣΤΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ " , με συνεισηγητή τον Θανάση Κούρκουλα , συντονιστή της Κίνησης "Απελάστε τον Ρατσισμό"και στελέχους της Διεθνιστικής Εργατικής Αριστεράς. Η διαχείριση του blog της ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΑΓΩΝΑ ΑΓΡΙΝΙΟΥ ( τοπικό blog του Κόκκινου Δικτύου στο Αγρινίου ) , αναγνωρίζει στο πρόσωπο του Δημήτρη , έναν ιδιαίτερο και κρίσιμο ρόλο για τη συγκρότηση μιας μαζικής αντικαπιταλιστικής πτέρυγας στον ΣΥ.ΡΙΖ.Α που θα ξεκινάει από το Κόκκινο Δίκτυο που νιώθει περήφανο να θεωρεί τον εαυτό του την άκρα αριστερά στον ΣΥ.ΡΙΖ.Α , θα περιλαμβάνει τις κομμουνιστογενείς και εργατικές δυνάμεις του αριστερού ρεύματος και βέβαια θα εγκολπώνει τις χιλιάδες οπαδούς και τις εκατοντάδες στελέχη της Κομμουνιστικής ανανέωσης που κρατούν σε μεγάλο βαθμό την κοινωνική και δικαιωματική αντίσταση. Ο Δημήτρης είναι η φυσική πολιτική γέφυρα αυτών των δυνάμεων, πέραν από το ρόλο του σαν μέλος της Κ.Ε του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Διεργασίες σαν το Διήμερο του Κόκκινου Δικτύου συμβάλλουν αποφασιστικά σε αυτή την κατεύθυνση. Επιλέγουμε να μην μιλούμε μόνοι μας , να περιχαρακώνουμε τις δυνάμεις μας , αλλά να ανοίγουμε τη συζήτηση της αντικαπιταλιστικής ανασύνθεσης των δυνάμεων που έχουν αναφορά στον εργατικό διεθνισμό , τον αντιιμπεριαλισμό , την ταξική ενότητα "Ελλήνων ¨και ξενων εργατών. Οι κοινωνικές αντιστάσεις και οι ταξικοί αγώνες της επόμενης περιοδου, θα καθορίσουν αποφασιστικά τις θετικές για την αντικαπιταλιστική αριστερά εξελίξεις . Εκεί να ρίξουμε όλοι το βάρος της δράσης μας. Εκεί , απέναντι στον ταξικό και πολιτικό αντίπαλο θα κριθούμε όλοι και όλα τα πολιτικά σχέδια.
(β) Η σύνδεση του άμεσου προγράμματός μας για τη δημιουργία τριακοσίων
χιλιάδων νέων θέσεων σταθερής εργασίας σε ένα χρόνο, με το πρόγραμμά μας για
την κοινωνική οικονομία: Τροποποίηση του πτωχευτικού δικαίου και εισαγωγή
θεσμών ώστε να μπορούν πλέον νόμιμα να δημιουργούνται συνεργατικά-
αμεσοδημοκρατικά σχήματα εργαζομένων (πρώην ανέργων), που θα θέτουν σε
λειτουργία τις επιχειρήσεις (γενικότερα τα μέσα παραγωγής), που παραμένουν
σήμερα κλειστές λόγω της κρίσης (λόγω χρεών των ιδιοκτητών τους ή χαμηλής
κερδοφορίας), παράγοντας εισοδήματα και χρήσιμα πράγματα για τις ανάγκες της
κοινωνίας, πέρα από το κριτήριο του ύψους της κερδοφορίας και του με αυτό
συνδεόμενου καταναγκασμού της «ανταγωνιστικότητας».
2. Πιστεύεις ότι οι δεσμεύσεις της ΔΕΘ αλλά και το γενικότερο πρόγραμμα του
ΣΥΡΙΖΑ μπορούν να υλοποιηθούν σε ένα πλαίσιο συναίνεσης με την αστική τάξη ?
Κάθε κυβερνητικό πρόγραμμα σημαίνει ιεράρχηση προτεραιοτήτων και επομένως
στήριξη συγκεκριμένων κοινωνικών αιτημάτων, συσχετισμών και συμφερόντων
(στο πλαίσιο βέβαια του συγκεκριμένου κοινωνικού συστήματος εξουσίας που
ζούμε). Το πρόγραμμα της κυβέρνησης αποδιοργανώνει τα συμφέροντα και
καταργεί τις κατακτημένες με αγώνες θέσεις ισχύος των λαϊκών τάξεων,
μετασχηματίζοντας την κοινωνία σε έναν καπιταλισμό «ασιατικού τύπου», σε ένα
καπιταλισμό όπου οι ιστορικά διαμορφωμένες ανάγκες των εργαζόμενων τάξεων
συμπιέζονται, για να παραχθεί ένας νέος τύπος «κανονικού» εργαζόμενου, με
ελάχιστα δικαιώματα, χαμηλό μισθό και τεράστια «ελαστικότητα» προσαρμογής
στις απαιτήσεις του κεφαλαίου. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα αντιστρέψει αυτή την πορεία και
θα στηρίζει τους αγώνες των εργαζομένων για «ψωμί και αξιοπρέπεια», θα
στηρίζει το κοινωνικό κράτος και τον κοινωνικό μισθό, θα δημιουργήσει ένα
δημοκρατικό πλαίσιο συμμετοχής των πολλών και υπεράσπισης των λαϊκών
συμφερόντων. Θα πρόκειται λοιπόν για μια πορεία κοινωνικού μετασχηματισμού
που θα περιορίζει την ισχύ και τα συμφέροντα της ολιγαρχίας, που θα θέτει
μάλιστα τις προϋποθέσεις ώστε να αμφισβητήσουν οι λαϊκές τάξεις συνολικά
αυτά τα κυρίαρχα συμφέροντα. Άρα πρωτεύον θα είναι το στοιχείο της
σύγκρουσης, όχι της συναίνεσης με την αστική τάξη. Από εκεί και πέρα, όλα είναι
ένα ζήτημα κοινωνικού και πολιτικού συσχετισμού δυνάμεων. Έχουμε δει αρκετές
Φορές στην πρόσφατη ιστορία του αναπτυγμένου καπιταλισμού τις κυρίαρχες
οικονομικές ελίτ να υποχρεώνονται να «συναινέσουν» προσωρινά σε φιλολαϊκές
πολιτικές, με στόχο να μη χάσουν περισσότερα και να μπορέσουν να
αντεπιτεθούν την κατάλληλη γι’ αυτές στιγμή. Αυτό όμως δεν μας αφορά. Εμείς
εμμένουμε στην «ταξική μονομέρεια» των συμφερόντων της κοινωνικής πλειοψηφίας,
.
3. Η συζήτηση για τις πολιτικές και κοινωνικές συμμαχίες στο κόμμα
αποδεικνύεται κρίσιμη. Συμφωνείς με την κατεύθυνση της διεύρυνσης προς
το «κοινωνικό και πολιτικό κέντρο»;
Το έχω διατυπώσει πολλές φορές: Κάθε απόκλιση από τους βασικούς άξονες του
προγράμματός μας θα σπείρει απογοήτευση στον κόσμο που μας στηρίζει, θα ρίξει το
εγχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ στα βράχια. Ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να είναι ανοικτός στις μάζες,
στη λαϊκή πρωτοβουλία και συμμετοχή, αλλά απόλυτα αδιαπέραστος από τις
νεοφιλελεύθερες πολιτικές.
4. Στις κομματικές συζητήσεις και διαδικασίες έχει αναδειχτεί ζήτημα τακτικής
Η αποτροπή της συγκέντρωσης από τη συγκυβέρνηση του αριθμού των 180
βουλευτών για τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Πιστεύεις ότι για το σκοπό
αυτό ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να υποδεχτεί στα ψηφοδέλτιά του ή και στις γραμμές
του οποιοδήποτε πολιτικό στέλεχος από το χώρο της κεντροαριστεράς ή
ακόμη και της κεντροδεξιάς;
Η πλήρης απαξίωση της κυβέρνησης και η απονομιμοποίηση των μνημονιακών
πολιτικών έχουν καταστήσει ανέφικτη τη συγκέντρωση 180 βουλευτών από το
κυβερνητικό μπλοκ. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει άλλο δρόμο παρά αυτόν που αποφάσισε το
ιδρυτικό Συνέδριό του: «Πρόσωπα και δυνάμεις του χρεοκοπημένου και υπόλογου
πολιτικού κόσμου, ιδίως όσοι αποδέχθηκαν την πολιτική του μνημονιακού
μονόδρομου και έπαιξαν ενεργό ρόλο σε μνημονιακές κυβερνήσεις από θέσεις
ευθύνης, δεν μπορεί να έχουν ρόλο στην κυβέρνηση της Αριστεράς».
5. Η διαπραγμάτευση με τους δανειστές σε ποιες παραδοχές, εκτιμήσεις και
στόχους στηρίζεται; Μπορεί να υπάρξει συναινετική λύση με τους δανειστές
που να εμπεριέχει το βασικό πρόταγμα του ΣΥΡΙΖΑ για ανατροπή της
λιτότητας;
Η διαπραγμάτευση, όπως ήδη εξήγησα, θα αφορά μόνο το δημόσιο χρέος («κούρεμα
του μεγαλύτερου μέρους του και αποπληρωμή του υπολοίπου με ρήτρα ανάπτυξης»).
Η κατάργηση της λιτότητας θα είναι «λαϊκή εντολή» που θα τηρηθεί. Οι δανειστές
γνωρίζουν ότι αν στη διάρκεια της διαπραγμάτευσης σταματήσουν την καταβολή
κάποιων δόσεων, το μόνο που θα προκαλέσουν είναι τη μη πληρωμή από το ελληνικό
Δημόσιο κάποιων ομολόγων παλαιότερων δανείων τα οποία λήγουν.
6. Αν αποδειχτεί σωστή η εκτίμηση ότι βαδίζουμε σύντομα σε εκλογές, εκλογική
νίκη και κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, θα βρεθούμε μπροστά σε ένα πρόβλημα απ’
τα παλιά: ποιος κυβερνάει, το κόμμα ή το υπουργικό συμβούλιο; Από τη μια,
η Σκύλλα της ΠΑΣΟΚικής παράδοσης ότι κυβερνάει ο πρωθυπουργός και το
υπουργικό συμβούλιο, και το κόμμα «ελέγχει» εκ των υστέρων τις αποφάσεις
τους. Από την άλλη, η Χάρυβδη της «κρατικοποίησης» του κόμματος με την
ενσωμάτωση του καλύτερου δυναμικού του στο κράτος. Πώς μπορούμε να
ξεφύγουμε από τις Συμπληγάδες;
3
Ο Pablo Iglesias, επικεφαλής της ομάδας του Podemos στο Ευρωκοινοβούλιο,
μιλώντας πρόσφατα στο Φεστιβάλ Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ, επανέλαβε τουλάχιστον τρεις
φορές τη φράση του Salvador Allende: «έχουμε την κυβέρνηση, αλλά δεν έχουμε
[ακόμα] την εξουσία». Νομίζω ότι η διατύπωση αυτή περιγράφει και τις δυο
απευκτέες καταστάσεις της ερώτησής σου. Η λύση κατά τη γνώμη μου είναι μόνο
μία: Η εισβολή στο προσκήνιο των μαζών, των λαϊκών τάξεων, που θα πάρουν τη
ζωή τους, το παρόν και το μέλλον της κοινωνίας στα χέρια τους.
Εδώ και τώρα πρέπει
να δημιουργούμε όρους ώστε ο κόσμος της εργασίας, η νεολαία να «εισβάλουν» στονΣΥΡΙΖΑ, να μας κάνουν κριτική, να συζητήσουν το πρόγραμμά μας και να μας
βοηθήσουν να γίνουμε όλοι μαζί όσο περισσότερο αποτελεσματικοί και