μια καμπάνια,μια υποψηφιότητα,ενας φερετζές για δύο...    

   Οι προεκλογικές ζυμώσεις στο ΣΥΡΙΖΑ και την αριστερά βρήκαν ιδιαίτερη εφαρμογή στο Αγρίνιο.Ισως  γιατί για την ηγετική ομάδα του ΣΥΝ ο νομός Αιτωλοακαρνανίας αποτελεί οδηγό  για αυτο που ονομάζεται διεύρυνση προς τους "πασοκογενείς"'.Θα την αναλύσουμε τη συγκεκριμένη κατεύθυνση στη συνέχεια,γιατι στην πραγματικότητα εκεί βρίσκεται το πολιτικό υπόβαθρο για τη σύγκρουση γραμμών γύρω απο τον μετεκλογικό προσανατολισμό ,τις συνεργασίες ,κοντολογής γύρω απο την πολιτική φυσιογνωμία του πιο ελπιδοφόρου ενωτικού-ριζοσπαστικού εγχειρήματος της Αριστεράς. Το πώς θα διαχειριστεί ο ΣΥΡΙΖΑ την εμπιστοσύνη του εργατολαικού ρεύματος στις εκλογες , είναι το βασικό διακύβευμα αυτής της συζήτησης.

       Η απόφαση του Α.Καραγιάννη να συνεργαστεί σαν ανένταχτος αγωνιστής με το ΣΥΡΙΖΑ στην κρισιμότατη αυτη εκλογική αναμέτρηση είναι αποκαλυπτική του οτι μεγάλο τμήμα της αντίστασης επιλέγει τη μαζική Αριστερά σαν εργαλείο παρέμβασης στην κεντρική πολιτική σκηνή.Αν υπήρχαν 100άδες συναγωνιστές σαν τον Α.Καραγιάννη ο κόσμος θα ηταν ενα καλύτερο μέρος για τη μαχόμενη Αριστερά.Αυτο είναι βέβαιο,αρκεί η Αριστερά να αναδεικνύεται στους αγώνες σαν πρωτοπόρα δύναμη που θέλει να μάθει απο το κίνημα,να προσφέρει την πολιτική και οργανωτική της πείρα στην οργάνωση των αντιστάσεων και κυρίως να επικαιροποιήσει το όραμα του σοσιαλισμού-της εξουσίας δηλ.των εργαζόμενων ανθρώπων σαν τη μόνη εναλλακτική στη βαρβαρότητα του νεοφιλελευθερισμού που δεν είναι άλλος απο τον καπιταλισμό της εποχής μας.Χωρίς εναλλακτική αντιπρόταση,συνολική σαν την επίθεση που δέχεται η εργασία ,που να βάζει το θέμα της εξουσίας ,τα πράγματα γίνονται ακόμα πιο δύσκολα.

Είναι αδύνατον να αποφύγουμε μερικές σκληρές κουβέντες.Κυρίως εφόσον αντιληφτήκαμε οτι απέκτησε όψιμους θαυμαστές η ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ για την παιδική βιβλιοθήκη του Αγρινίου. Θα επισημάνουμε τί ήταν αυτο που την έκανε επιτυχημένη παρέμβαση.

Ας σηκώσουμε  όμως τον πρώτο φερετζέ.

Η συμμετοχή  του Α.Καραγιάννη στο ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ παρουσιάζεται ως η απάντηση απο την πλευρά της Κ.Ο.Ε στη συζήτηση που εχει ανοίξει στο ΣΥΡΙΖΑ και συνολικά στην Αριστερά, για τις συνεργασίες-συμμαχίες.Πρόκειται για υπεκφυγή στην ανάγκη για ΜΕΤΩΠΟ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ.Καταρχήν το αυτονόητο.

    Οι δυνάμεις της ριζοσπαστικής Αριστεράς έχουν έρθει σε αγωνιστική και πολιτική συμπόρευση με 1000άδες ανένταχτους,ομάδες,πολιτικές ομάδες,μαχητικούς συνδικαλιστές,πλατειές ομαδοποιήσεις και συνδικάτα μεταναστών ,που οργάνωσαν πρόσφατα αντιρατσιστικό συλλαλητήριο ενάντια στις σκούπες του Μνημονίου(24/3στην Αθήνα).Η Αριστερά αναπτυσσόμενη διευρύνει ακροατήρια,πολιτικές και κονωνικές συμμαχίες.Η τακτική των συμμαχιών,των πολιτικών συνεργασιών αφορά τα άλλα οργανωμένα σχήματα της Αριστεράς,οχι την επιρροή του ίδιου μας του χώρου.Και όταν 20 μέρες πριν τις εκλογές βομβαρδιζόμαστε απο κεντροαριστερές προτάσεις ,πρέπει να είμαστε ξεκάθαροι.ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ (ΣΥΡΙΖΑ-ΚΚΕ-ΑΝΤΑΡΣΥΑ) στην άμυνα και για την εξουσία και οτι αυτο συνεπάγεται στο κίνημα και πολιτικά.

     Η Κ.Ο.Ε εχει τοποθετηθεί δημόσια και δραστήρια στην ανάγκη διεύρυνσης προς το ΕΠΑΜ,την ΕΛΛΑΔΑ,τη Σπίθα.Στο συνεδριο της ΕΛΛΑΔΑ,η  εφημ.ο δρόμος εγκαλούσε την Αριστερά γιατι δεν παρέστη, και το απέδιδε στη συστημικότητα της.Ολοι αυτοί οι μετα-αριστεροί ή και μετα-δεξιοί  «σύμμαχοι»,γιατί είναι λιγότερο συστημικοί απο την Αριστερά?Το οτι συμφωνούν σε σχήματα τύπου" κατοχής" ή οτι χρησιμοποιούν εναν αντιμνημονιακό-αντικαπιταλιστικό βερμπαλισμό, είναι το μοναδικό κριτήριο για συνεργασία με την Αριστερά?Οι δεσμοί με το εργατικό κίνημα και τα πολιτικά μέτωπα της Αριστεράς , η προγραμματική συμπόρευση με τις θέσεις της αριστεράς,το τί εκφράζουν με μάχιμους όρους όλοι αυτοί που προσγειώθηκαν στον πλανήτη του αντικαπιταλισμού μαζί με το Μνημόνιο,δεν ειναι κριτήρια για σύνεργασία με το ΣΥΡΙΖΑ?.Αρκεί ο πατριωτικός βερμπαλισμός για να παραδώσουμε τις όποιες δυνάμεις, στον Γκλέτσο,την ομάδα του Euro,τις λαμπαδηφορίες (!!??) του ΕΠΑΜ?Αυτοί είναι οι αντισυστημικοί και οχι η Αριστερά στις τρείς εκδοχές της?

   Για επιτυχημένη δράση απο τα κάτω

Η καμπάνια για την παιδική βιβλιοθήκη διεκπαιρεώθηκε αποκλειστικά απο μια αρχική ομάδα (δύο Δ.Ε.Α,ο αποτελεσματικότατος Αντρέας,η Σασά) και διευρύνθηκε απο την πρώτη στιγμή με μια ακόμη συντρόφισα της Δ.Ε.Α(φοιτήτρια στην Αθήνα),τον Γιάννη Μπ. και την Ειρήνη.Τα χαρακτηριστικά-κλειδιά ηταν κατα τη γνώμη μας τα εξής :

1)Η ομάδα συναποφάσισε το πλαίσιο(την προκήρυξη και τα συνθήματα) και το πώς θα συλειτουργήσουμε στα πλαίσια της ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΙΔΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ.Τίποτε δεν ήταν δεδομένο,συζητήσαμε και καταλήξαμε να δράσουμε.

2)Απευθυνθήκαμε στοχευμένα στους δασκάλους και τους γονείς.Με τρόπο φυσικό ,με άμεσο κάλεσμα σε συστράτευση.

3)Απευθυνθήκαμε και στο οργανωμένο συνδικαλιστικό κίνημα,με μεσολάβηση του Γιάννη (ΑΝΤΑΡΣΥΑ),η πρωτοβουλία παρενέβει σε μάζεμα ΟΛΜΕ-ΔΟΕ,εκδηλώνοντας την αλληλεγγύη της στην επερχόμενη απεργία-βάζοντας ετσι τις βάσεις για την κοινή συγκέντρωση που παρέδωσε τις 1500 υπογραφές.

4)Απο τη μεριά μας σαν οργανωμένα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ, βάλαμε την καμπάνια-τις υπογραφές στη Νομαρχιακή του ΣΥΝ ,ζητώντας τη συμπαράσταση του δικτύου της Αριστεράς γιατί  είναι το βασικό ,σε πολλές περιπτώσεις και το μόνο, δίκτυο αντίστασης με στοιχειώδη υπόσταση.Ο σ.Καλομοίρης κάλεσε με θερμό τρόπο σε στήριξη της πρωτοβουλίας.Εμπλέξαμε λοιπόν και τη βάση, δασκάλους και γονείς,και την «επίσημη» συνδικαλιστική οργάνωση και την πολιτική αριστερά.

5)Η συλλογή των υπογραφών έγινε ομαδικά και ατομικά στα σχολεία, κάποιοι έγραψαν τα πανώ,μοίρασαν τις προκηρύξεις,μπήκαν στον κόπο.Πέρα απο τα μέλη της πρωτοβουλίας αυτοί ήταν δεκάδες δασκαλοι και πολίτες.Κάποιοι επίσης χρειάστηκε να εξασφαλίσουν τη μέρα της συγκέντρωσης να μην φύγουν οι μαθητές-να γίνει η κοινή συγκέντρωση και εκεί ηταν πολύτιμη η συμβολή του Β.Κόκκοτου ,προέδρου τότε των δασκάλων. *

            Αν μας άρεσε να το ξανακάνουμε...

      Τί σχέση έχουν αυτα τα κριτήρια με τις δράσεις και τις αντιλήψεις που οδηγούν τους ίδιους αγωνιστές μια να είναι οι «αγανακτισμένοι»,την άλλη στέκι,την άλλη Επιτροπή Κινημάτων»?Στην πραγματικότητα τα πράγματα γίνονται με ανάποδο τρόπο.Μέχρι τώρα βρίσκουμε πρώτα την παρέα(με την οποία βασικά ταυτιζόμαστε στην ανάγκη «σωτηρίας της πατρίδας-στην κατοχή κτλ.)και μετα επιχειρούμε διάφορα γύρω απο τον εαυτό μας.Αν θέλουμε να ενισχύσουμε την αντίσταση, πρώτα βρίσκουμε το «πρόγραμμα»,τί θέλουμε να κάνουμε ,πως θα συμβάλλουμε στο συνολικότερο σχέδιο ανατροπής του αρνητικού συχετισμού.Μετα κάνουμε ανοικτό κάλεσμα σε όλο το φάσμα της πολιτικής αντίστασης ,με πνεύμα ανοικτό και κυρίως με κάλεσμα για δράση απέναντι σε συγκεκριμένο μέτωπο π.χ να μηνπληρωθεί ο φόρος επιτηδεύματος-το χαράτσι-να αποτρέψουμε μια απόλυση.Οχι κάλεσμα σε κοινή δράση,αλλα με τις δικέςμου απόψεις και το πρόγραμμα περίπου της οργάνωσης μου,του κόμματος μου,του ρεύματος μου.Ακόμα και η εμμονή στο στεκι μιας ομάδας- και οχι ένας σωματειακός χώρος ή έστω ενας χώρος που πληρώνεται απο τους φορολογούμενους-για διαδικασίες όπως μια λαική συνέλευση,ή το κατέβασμα στην 25^{η- _}δείχνει μια αντίληψη πολιτικής γύρω απο τον εαυτό μας,κλείσιμο και οχι διεύρυνση απέναντι στο εργατολαικό ρεύμα προς την αριστερά.

      Και για να μην ξεχνιόμαστε οι «αμεσοδημοκράτες» της Κ(τοπική σπίθα) έβαλαν σε συνέλευση στην πλ.Δημοκρατίας θέμα να διωχτεί η ομάδα που έκανε την καμπάνια για τη βιβλιοθήκη απο τη συνέλευση, γιατι καταπατήσαμε κάποιου τύπου δημοκρατικό συγκεντρωτισμό που είχε συμφωνήσει με την ΚΟΕ!!!Αν υπήρξε αντίδραση των συντρόφων στο ΣΥΡΙΖΑ,ή κάποιων αντικαπιταλιστών στην απαράδεκτη αυτή πρόταση ,ηταν τόσο ισχνή που δεν την αντιληφτήκαμε.

Δεν μας ενοχλεί να επιχαίρουν σήμερα συναγωνιστές που τότε δεν κούνησαν το χέρι τους να βάλουν μια αφίσα που στην τελική καλούσε σε απεργιακή συγκέντρωση και παράδοση των υπογραφών.Αρκεί να υιοθετούν πλέον και τα πολιτικά μέσα-αντιλήψεις που οδήγησαν στην επιτυχία μιας απο τα κάτω  μαζικής κοινητοποίησης.

ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗ και στο Αγρίνιο και  παντού

      Σε αυτά τα ίδια κριτήρια στηρίχτηκε και η επίσης επιτυχημένη κινητοποίηση ενάντια στο φόρο επιτηδεύματος στις 30/9 ,με τη συνεργασία αγωνιστών της πλατείας,συνδικαλιστών,συλλογικής απεύθυνσης στον κόσμο.Η αναβαθμισμένη σχέση που πετύχαμε ,εστω συγκυριακά με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, οδήγησε στην οργανωμένη παρουσία μιας άλλης Αριστεράς,με δύο σωματειακά πανό και ενα της επιτροπής αγώνα.Εμφανίστηκε μια δύναμη υπαρκτή στην πολιτική ζωή του Αγρινίου ,που με ρύθμιση πολιτική,μπορεί να παίξει στα ίσια το μονόλιθο του Εργατικού Κέντρου.Η μόνη κινητοποίηση στην οποία πετύχαμε την εκπροσώπηση 3 σωματείων,τη δραστηριοποίηση δεκάδων ανένταχτων στην εργατική πολιτική ( προπάνδισαν δηλ.την κινητοποίηση 3 σωματείων), τησυμμετοχή απο το ΣΕΝΑ εργαζομένων που πλαισίωσαν το σωματειακό πανο,θα έπρεπε να είναι σημείο αναφοράς γι όλη τη μαχόμενη αριστερά. Ηταν μια μικρή μόνο γεύση των δυνατοτήτων μιας συστηματικής πολιτικής συνεργασίας  ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΤΑΡΣΥΑ.Αυτο ζήσαμε στις 30/9 εξω απο τη Δ.Ο.Υ.  **

       Σε όλη αυτη την πορεία που ξεκίνησε με το τέλος των πλατειών η συνεπής τοπική εφαρμογή της τακτικής συνεργασιών που προτείνει η Κ.Ο.Ε δεν είναι ο Αντρέας ,αλλα το μόνιμο φλέρτ που παρακολουθούμε όλοι με την Κ με σουρεαλιστικά-μετααριστερής έμνευσης αποτελέσματα στο δημόσιο κίνημα.Με κυριότερο απο αυτά ,στη 48ωρη στις 19/20,με το Συντονιστικό σε πλήρη δράση ,με το ογκωδέστερο και πιο βαρύνον σε σύνθεση μπλόκ στην ίδια τη διαδήλωση.Τί νόημα πολιτικό είχε η «αντιευρωπαική»αριστερά να κατέβει με πανό Αγανακτισμένοι,όταν ήδη το βάρος της αντίστασης είχε μετατοπιστεί στα συνδικάτα και την Αριστερά?Οταν η πραγματικότητα και οι ανάγκες της ταξικής πάλης δεν συμφωνούν με τις απόψεις μας δεν φταίνε ποτε οι ίδιες .Οι προτάσεις για ενα μέτωπο πέραν των υπαρκτών δυνάμεων της αριστεράς ,προς ανύπαρκτους για το κίνημα παράγοντες τύπου Ε.ΛΛ.ΔΑ,το απο τα δεξιά εκτεθιμένο ΕΠΑΜ,παραδεξιές ομάδες κτλ. αντικειμενικά ρίχνουν νερό στις σοσιαλδημοκρατικές επιθέσεις που δεχόμαστε στο ΣΥΡΙΖΑ.

Ούτε εμείς σαν Δ.Ε.Α, πόσο μάλλον σαν ευρύτερο ρεύμα, δεν έχουμε συμφωνία πολιτική ούτε με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ πόσο μάλλον με το Κ.Κ.Ε.Σε αυτούς όμως τους τρείς χώρους εκφράζεται πολιτικά η ενεργή εργατική τάξη,εκεί βρίσκονται οι προσδοκίες του πιο ενεργού,ριζοσπαστικού τμηματος.Αυτό πιστεύουμε οτι χρειαζόμαστε σήμερα ,την ενότητα της εργατικής τάξης,να είναι η Αριστερά-οπότε και τα στρώματα που εκροσωπεί- η εναλλακτική απέναντι στη μνημονιακή βαρβαρότητα.Γιατί και η Δ.Ε.Α,αλλα και άλλα τμήματα μέσα και εξω απο το ΣΥΡΙΖΑ ,επιθυμούν εναλλακτική απάντηση στην καπιταλιστική κρίση απο τη σκοπιά των εργαζομένων και με προοπτική το σοσιαλισμό.Σε αυτούς που θα μας επιτιμήσουν ,για τον υπαρκτό σοσιαλισμό...απαντούμε,(παρότι «ποτάμια αίματος χωρίζουν το Σταλινισμό απο τον Μπολσεβικισμό» Λ.Τρότσκι), με την απάντηση του Κ.Μάρξ στην ερώτηση τί είναι κομμουνισμός.Αποδίδοντας το πρόχειρα, ο κομμουνισμός δεν είναι τόσο ενα συγκεκριμένο οικονομοπολιτικό μοντέλο ,όσο η ίδια η κίνηση των μαζών για την ανατροπή της καπιταλιστικής τάξης πραγμάτων.

Ο δεξιός φερετζές είναι και ο χειρότερος γιατι απειλεί να μετατοπίσει δεξιότερα τον ενδοαριστερό συσχετισμό

         Η ανάγκη της διεύρυνσηςτου ΣΥΡΙΖΑ έχει γίνει πλέον το μέσο, ενώ η Ενοτική Κίνηση ο ιμάντας ωστε να διεκπεραιωθούν στην Αριστερά οχι η λαική σοσιαλδημοκρατική βάση,ακόμα και σκληρά  νεοφιλελεύθερα στελέχη του ΠΑΣΟΚ,παράγοντες με αμφίβολο παρελθόν πολιτικά κτλ.Είναι αδιανόητο στελέχη τουΣΥΝ να κατεβάζουν τέτοιες προτάσεις και όταν πιέζονται να λένε, αυτόν πρότεινε η Ενοτική Κίνηση.Η ηγεσία του ΣΥΝ προχώρησε μονομερώς σε συνεργασία με ενα νεφέλωμα παραγόντων ,30 μέρες πριν τις εκλογές,μέσα απο το οποίο θα μπορούσε να ξεπηδήσει ακόμα και η Κατσέλη.Διάφορα άλλα στελέχη του σοσιαλδημοκρατικού αυτού ομίλου, συζητούν και με τον Καμμένο ακόμα.Αναβιώνουν το παλαιό σύστημα Λαλιώτη,το σύστημα των πολλαπλών στηριγμάτων.Στην επόμενη φάση θα επιχειρήσουν την ανασύνθεση της κεντροαριστεράς.

Διεύρυνση  λοιπόν και ο Αντρέας που χάλασε τη μέση του στα καπνά, διεύρυνση και ο Τουρουνίδης,γραμματέας της Νομαρχιακής του ΠΑΣΟΚ?

 Στις οργανώσεις του ΣΥΡΙΖΑ (τοπική Περιστερίου,Κοζάνηςκτλ),στην ίδια τη γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑκεντρικά,διεξάγεται σκληρή μάχη να παραμείνει το σύνολο του ΣΥΡΙΖΑστο πολιτικό σχέδιο της ριζοσπαστικής-ανατρεπτικής Αριστεράς.

               Η Τρίτη εντολή προς ....τον σοσιαλισμό

Υπάρχει διαφορά αντίληψης.Η μία βλέπει ακόμα και διαδρομές προς την κυβέρνηση της αριστεράς όπως η Τρίτη εντολή, όπου ο ΣΥΡΙΖΑ ζητάει(εφόσον δεν υπάρχει αυτοδυναμία για τα αστικά κόμματα) απο ΔΗΑΡΥ-ΟΙΚΟΛΟΓΟΥΣ-ΠΑΣΟΚ-ΚΑΜΜΕΝΟ να στηρίξουν μια κυβέρνηση της μισο-αριστεράς και  αναλαμβάνει εντολή σχηματισμού κυβέρνησης.Διακινείται αυτο το σύμφωνο αυτοκτονίας και στα  υψηλόβαθμα στελέχη,αλλα δηλώθηκε και στη Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ.Οι αντιδράσεις με πρωτοπόρα τη Δ.Ε.Α,ανένταχτους ,την ΑΚΟΑ,αλλα και στελέχη και ομάδες, έβαλαν χαλινάρι στον κεντροαριστερό καλπασμό της ηγεσίας του ΣΥΝ.Μάλλον προσωρινά.Η μυστική διπλωματία στο ΣΥΡΙΖΑ,όσον αφορά εμάς εχει τελειώσει.

                Πιο πολύ απο όλα μας θλίβουν οι αυταπάτες που καλλιεργούνται στη βάση και το λαό οτι υπάρχει και ενας δρόμος που θα επιτρέψει να επιβιώσουμε,χωρίς αδιαλλακτους εργατικούς και λαικούς αγώνεςΣτο τραπέζι στο οποίο διατίθεται να κατσει ο ΣΥΝ και σοσιαλδημοκράτες σύμμαχοι(η κυβέρνηση)είναι μόνιμα προσκεκλημένοι ,μή μπούμε οτι τους ανήκει το ίδιο το τραπέζι, και κάποιοι κύριοι που δεν ψηφίζονται απο κανέναν,αστυνομία,μεγάλοι καπιταλιστές,εκδότες και βιομήχανοι,οι ντόπιοι και ξένοι δανειστές,μην ξεχασουμε και το στρατό.Σε τέτοιο τραπέζι,με τέτοιους καλεσμένους θα βλέπαμε μόνο τη συμπαραταγμένη αριστερά,με ισχυρούς δεσμούς με ενα μαζικό,μαχητικό,ανατρεπτικό εργατικό κίνημα.Και αν φτάσουμε εκεί, θα πρέπει να είμαστε έτοιμοι και να γυρίσουμε το τραπέζι ανάποδα αν χρειαστεί.Ολα τα άλλα είναι  σοσιαλδημοκρατικές ονειρώξεις(που αν έχουν την πρόθεση να εφαρμόσουν κάτι ριζικό υπερ των λαικών στρωμάτων, θα έρθουν αντιμέτωποι με την ανάγκη διαπραγματευτικών εργαλείων,το φόβητρο δηλ.ενος ισχυρού κινήματος απέναντι στο πιο αδίστακτο αστικό επιτελείο μετα το Ναπολέοντα(Ε.Ε-ΔΝΤ-ελληνικό κεφάλαιο).Αυτο δεν κτίζεται απο το τηλέφωνο ,ουτε στους διαδρομισμούς και τους παράγοντες.  ***

   Ο άλλος δρόμος βλέπει τη ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ,σαν το προσιτότερο εργαλείο για την ίδια την αντίσταση και το μόνο, θετικό για την εργασία , ενδεχόμενο κάλυψης της κρίσης πολιτικής εκπροσώπησης των λαικών στρωμάτων.Θα υπάρξουν και άλλα,ακροδεξιά και αστικά εναλλακτικά σχέδια.

Η ΜΑΖΙΚΗ ΥΠΕΡΨΗΦΙΣΗ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ θα είναι το πρώτο βήμα.Η κάλυψη της ψαλίδας απο το ΚΚΕ θα καθορίσει το μέλλον της Συμπαράταξης.Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι εργαλείο καταδίκης και στράτευσης ενάντια στο νεοφιλελευθερισμό και πιο κοντά απο οτιδήποτε αλλο στο ΜΕΤΩΠΟ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ που χρειαζόμαστε.

Η ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ πρέπει να είναι το δεύτερο, οχι πλέον σαν επίκληση του δρόμου που θα θελαμε να πάρουν τα πράγματα,αλλα σαν συγκεκριμένο πολιτικό σχέδιο,με βήματα, σχεδιασμό, απολογισμό απο τις εμπλεκόμενες δυνάμεις.Είναι απαραίτητο πλέον ενα αλλο επίπεδο συντονισμού των τμημάτων που στηρίζουν το ΜΕΤΩΠΟ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ.Αυτο σημαίνει συγκεκριμένα και διαφορετικά καθήκοντα για κάθε τμήμα του φάσματος των δυνάμεων ΣΥΡΙΖΑ-ΚΚΕ-ΑΝΤΑΡΣΥΑ.Μπορούμε να τα διερευνύσουμε αμέσως μετα τις εκλογές ,στα χαράτσια,τις απολύσεις,στα ανοικτά μέτωπα απο τα οποία αιμοραγεί η κοινωνία.Οποτε το κάνουμε με συνέπεια και ειλικρίνεια ,οι εργαζόμενοι και η βάση της Αριστεράς αναθαρρεύει και συμμετέχει.

«Ενωθείτε και τσακίστε τους»είχε πεί σε μια επίσκεψη αλληλεγγύης της«εργατικής αριστεράς» στη Χαλυβουργία, ενας απεργός χαλυβουργός.Ας τον ακούσουμε...

παραπομπές :

* "Πρωτοβουλία για την επαναλειτουργία της παιδικής-εφηβικής βιβλιοθήκης Αγρινίου."
   Δημοσιεύτηκε στην "εργατική αριστερά"στις 27/9/11  sidaxi@dea.org.gr


** "Παύση πληρωμών σε κυβέρνηση και Τρόικα"των Χ.Νταγιάντα και Γ.Μπαζώρα
       Δημοσιεύτηκε στην "εργατική αριστερά"στις 12/10/11


*** "Για την κυβέρνηση της Αριστεράς" του Π.Λίλλη.Μια υποδειγματική-μαρξιστική προσέγγιση, για όσους δεν ντρέπονται για το "Κ" που υπερασπίστηκε μέχρι το θάνατο του ο αξέχαστος Γ.Μπανιάς.Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό "ΔΙΕΘΝΙΣΤΊΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ" τεύχος 22. www.dea.org.gr

Στην ανάρτηση "συμπεράσματα απο τις δράσεις ενάντια στα χαράτσια στο Αγρίνιο και το Συντονιστικό σωματείων-Φορέων"το μήνα Οκτώβρη,μπορεί κάθε αγωνιστής να αντιληφτεί τις δυνατότητες της δράσης απο τα κάτω,αλλα και τις πολιτικές προυποθέσεις για μαζική-ενοτική-αποτελεσματική μαζική δράση.
                                                          επιτροπή αγώνα
                                                     

   

                                Π.Μέλιος Διεθνιστική Εργατική Αριστερά

                                                     ΣΥ.ΡΙΖ.Α,Αγρίνιο.